LAYAKNYA TERBARING DI TAMAN NIRWANA
Oleh Dionisius Dimas
Layaknya terbaring di Taman Nirwana
Sedikit kenangan namun tak sanggup lupakan
Wahai elok rupawan Peri
Menyentuh kalbu dan isi hati
Terbuai aku memandang
Namun tak sanggup terkatakan
Tiada pantas diri merasa
Mungkin paham sekilas nama
Aku tak sepadan
Layaknya Gunung dan dedaunan
Yang satu takkan menggantikan
Namun kuingin sekali lagi lihat rupa Rembulan
Dari Sosokmu,
Langkahmu,
Dan Senyum – Mu