RINDU YANG TAK BERALASAN
Oleh Muthiya purnama sari
Sebuah kerinduan yg tak beralasan
Duhai pemilik senyum perak yang tampak samar
Ku lihat kesudut sudut pengharapan
namun tak sititikpun itu milikku
Telah jauh ku melangkah
Namun hatiku terbelenggu
Telah ku goyahkan
Namun ttp enggan mlepaskan
Masihkah akan seperti ini
Bahkan sampai dasar dasar hatiku tergerus
Tidakkah kau hiba
Demi sebuah rindu yang tak beralasan
