BATU BEKU
Oleh Ajeng Novrianna Putri
Kesendirian
Kegelapan
Jauh
Dari keramaian
Disini
Ada hati yang hampa
Kosong
Dipenuhi bebatuan
Di lorong yang sangat
Sangat panjang
Tersimpan banyak kenangan
Semasa hidupku
Kini
Di hatiku
Tak ada lagi cinta
Atau kasih sayang
Yang ada hanya
Kebencian
Keegoisan
Keindividuan
Seperti putri
Dalam dongeng
Dingin
Dan keras
Sekeras, Batu yang Beku